Maandag 30 juni. 13.30 uur. Noa Tovervijver is een feit. Het staat er echt: ‘Thanks to 139 backers, this project has been succesfully funded.’ Dat is het mooiste tekstje dat er op deze bijzondere dag tevoorschijn had kunnen komen. Hier volgt een terugblik op een wonderbaarlijke periode.
We hebben het over crowdfunding. Op maandag 7 mei kreeg een ambitieus idee langzaam vorm. Het startschot werd gegeven toen kickstarter.com de mail stuurde met de melding ‘project approved’. Daar ging Tovervijver. Online. Op zoek naar mensen die waarde in Tovervijver zagen. Vanaf dat moment brak een drukke periode aan. Want hoe overtuig je mensen met een schets, een concept? En nóg moeilijker: hoe bereik je die mensen? Er lag een half promotieplan klaar. Terwijl je er met crowdfunding zeker drie kunt gebruiken. Voor als plan één niet werkt. En plan twee ook niet.
Gewoon gáán
We zijn in het diepe gesprongen. Zonder inlezen, zonder advies en zonder PR-leger. Ideeën om te promoten waren er genoeg. Uitwerken konden we zelf. Alleen mankracht was een issue. Maar dat was op de zaken vooruit lopen. ‘Niet lullen, maar poetsen!’
Het begin was makkelijk: delen. Op eigen tijdlijnen. Facebook, Twitter, LinkedIn, overal vlogen de berichtjes vrienden en bekenden om de oren. Daarna bloggen en ook dat delen. De eerste backers druppelden voorzichtig binnen. Een klein steigend lijntje stak de kop op, fier koersend richting de groene ‘die moeten we halen-lijn’.
Meer. Méér! MEER!
Na een paar dagen kwamen de eerste pledge-loze dagen. En de zenuwen. Wat als er niemand meer backed? Dus weer delen. We schreven persberichten, leuke berichten, zakelijke berichten, persoonlijke berichten. We zochten het hele internet af naar sites waar vaders en moeders komen, en vroegen de bloggers daar om alsjeblieft ons project te delen. We kregen leuke, minder leuke en soms geen reacties.
Daarna? Posters. Flyers. En elke avond rondjes door de stad. Eerst dichtbij huis. Steeds verder weg. Maar flyers rondbrengen was intensief en de ‘Nee-Nee’ en ‘Nee-Ja’ stickers maakten het er niet makkelijker op. Dus besloten we de flyers alleen in fietsen met kinderzitjes te leggen. Die vonden we ’s avonds voor huizen (internet + stadsstatistieken ‘waar wonen de meeste kinderen tot 6 jaar’ = gouden combi!) en uiteraard rondom schooltijden voor het hek.
Het hele gezin = Noa
Na flyers kwamen Noa ballonnen met kaartjes eraan. We liepen gezinsbreed speeltuinen af op zonnige dagen. Na ons bezoek zagen ze oranje van de ballonnetjes. Een prachtig gezicht! Maar wat werd het lastig om mensen te vinden die wilden pledgen!
Kapotmoe
Tegen het einde van de rit werd het moeilijk. We konden geen persbericht mee zien, we waren de flyers zat, moe van uitdelen en vooral van het slaapgebrek en tijdtekort. Gelukkig kregen we in de laatste dagen hulp van een aantal supermensen, die nog eens, en nóg eens, iedereen om hen heen op de hoogte brachten van Noa Tovervijver. We waren zo dankbaar!
De verlossende pledge
En eindelijk, in het laatste weekend voor de einddatum, kwam de verlossende pledge binnen. We durfden bijna niet te juichen, maar wát een gevoel! Op maandag 30 juni werd de fund definitief. Zo’n opluchting! En na anderhalve maand keihard werken viel er zo’n last van onze schouders! Daarvoor in de plaats kwam voldoening: we hebben het allemaal niet voor niets gedaan! De bergen werk die we verzet hebben, de ingeleverde uren slaap: we hebben het gehaald!
Noa Tovervijver Got Funded!
Vanaf medio augustus kun je Noa Tovervijver bestellen op www.somoiso.nl/shop