Ooit tekende ik op een frommelig papiertje eens een mannetje. Met een lange baard. Na wat omzwervingen kreeg het mannetje steeds meer vorm. En op een dag kwam daar het bericht dat Lemniscaat een illustratiewedstrijd organiseerde.
De man met de baard was mijn kandidaat. Inmiddels had ik een verhaal geschreven dat hem perfect tot leven bracht. Na twee maanden tekenen, stuurde ik mijn favoriete illustraties in. Van de 700 inzendingen ben ik het (auw!) niet geworden, maar toen hij vandaag in de brievenbus zijn retour maakte, merkte ik dat ik ‘m best een beetje gemist had.
En vandaag werd wellicht het startschot gegeven voor een eerbetoon aan mijn dappere kandidaat, die zijn weg naar Lemniscaat én weer terug naar huis gevonden heeft. 🙂
